Dom Socjalny im. Piotra Kropotkina ,,Hulajpole” został zaproszony na festiwal ‘miasta i filmu’ ,,Miastomovie”. W ramach Festiwalu Miasta i Architektury Miasto Movie 2023 czekają nas dwa wydarzenia związane z naszym Domem:
1. 01.10.2023r. niedziela: Godz. 10:30 – SPACER “Dom Socjalny im. Piotra Kropotkina – z pustego w pełne (ludzi i działań) mieszkanie (obowiązują zapisy).
Zapraszamy na wspólne odwiedziny w największym wrocławskim skłocie, który nie tylko pełni funkcję mieszkalną, ale jest także miejscem wielu działań społecznych i kulturalnych, ośrodkiem wsparcia dla osób w kryzysie bezdomności, ogrodem społecznościowym czy udostępnia mieszkania interwencyjne dla Kultury Równości i Stowarzyszenia Nomada.
Jak wygląda budynek od środka? Co jedzą skłotersi? Czy skłot jest miejscem bez zasad? Dlaczego jego mieszkańcy i mieszkanki nie zamierzają brać kredytu na własne mieszkanie? Czy zajmą nasze mieszkanie jak wyjedziemy na wakacje? Jak piszą sami członkowie i członkinie kolektywu Hulajpole: „Wiemy jak bardzo nurtują Was te pytania, widzimy jak dużo ich jest w dyskusjach internetowych. Chętnie odpowiemy na nurtujące Was pytania, albo i nie – ale i tak warto przyjść!”.
Zmierzymy się wspólnie z wyobrażeniami o skłotach, stereotypowymi ich przedstawieniami w mediach i powszechnej narracji przeciwników tej formy zamieszkiwania. Poznamy też praktyczne rozwiązania budowlane czy techniczne, jakie wykonali i wykonały osoby zamieszkujące Hulajpole, by dostosować budynek do swoich potrzeb.
Do udziału zachęcamy szczególnie osoby, które zawsze chciały skłot odwiedzić, ale objawiały się samodzielnie do niego wybrać.
2. 01.10.2023r. niedziela, Kino Nowe Horyzonty: Godz. 16:25 – DYSKUSJA Squatowanie koniecznością czy wyborem? (wstęp wolny).
Squatowanie koniecznością czy wyborem? Niedoskonałości systemu mieszkaniowego w Polsce a potencjał pustostanów Prowadzona po filmie „Surowiec, z którego wyrabia się sny”, przez Mateusza Nowackiego dyskusja z architektem i badaczem Mateuszem Piegzą oraz aktywist(k)ami i działacz(k)ami lokatorskimi – osobami przedstawicielskimi z kolektywu Hulajpole i z kolektywu Rozbrat, o pozyskiwaniu i przeznaczaniu pustostanów na cele mieszkaniowe pozwoli nam na przyjrzenie się jednej z alternatyw dla wiodącego modelu deweloperskiego. Przyglądając się praktykowanym z sukcesem od lat 70. modelom spółdzielni i kooperatyw, zastanowimy się nad realnymi możliwościami dywersyfikacji naszego rynku mieszkaniowego.
Dzięki obecności praktyczki i praktyków podejmowania działań mających na celu przejmowanie i dostosowanie pustostanów na potrzeby bytowe – zarówno dzięki ścisłej współpracy samorządów i innych podmiotów publicznych z organizacjami pozarządowymi i firmami prywatnymi, jak i poprzez zajmowanie ich bez formalnej zgody właściciela, poznamy kilka dróg do tego, aby zwiększyć zasób mieszkań. Przedstawicielka wrocławskiego Hulajpola opowie o modelu działania tutejszego squatu, który odwiedzimy na porannej wizycie, a przedstawiciel i przedstawicielka najstarszego, obchodzącego w tym roku swoje 29-lecie squatu Rozbrat m. in o wsparciu dla studenckiego ruchu obrony akademika Jowita w Poznaniu. Członek Habitat for Humanity Poland przedstawi nam praktyczne narzędzia stosowane przy adaptacji pustostanów pozyskanych z zasobów samorządów. Rozmowa towarzyszyć będzie projekcji filmu „Surowiec, z którego wyrabia się sny” Wstęp wolny.
Opisy wydarzeń wzięte ze strony: https://miastomovie.pl/#
“Co nam chcą wybaczyć? Że nie umarliśmy z głodu? Że nie zamilkliśmy w naszej nędzy? Że nie zaakceptowaliśmy pokornie olbrzymiego ciężaru historii pogardy i zaniedbania? […] Że zademonstrowaliśmy reszcie kraju i całemu światu, że godność ludzka wciąż żyje i to w jego najbardziej zubożałych mieszkańcach? Że przed rozpoczęciem dobrze i sumiennie się przygotowaliśmy? […] Że walczymy o wolność, demokrację i sprawiedliwość? Że nie uczestniczyliśmy u boku panów we wcześniejszych walkach? Że nie poddaliśmy się? Że nie sprzedaliśmy się? Że nie zdradziliśmy?
[…]
Kto ma prosić o wybaczenie i kto go może udzielić?
2 lata temu zapatystowska delegacja dopłynęła do ziem Europy, w ramach “Podróży Dla Życia”. Gdy kilka miesięcy później delegacje jeździły po Europię, i my przywitaliśmy ich u siebie i godzinami, przy płonącym ognisku, wymienialiśmy się doświadczeniami – choć głównie słuchaliśmy.
Inny świat jest możliwy. Udowadniają to zarówno niewielkie grupy, które żyją bez hierarchii, praktykując pomoc wzajemną, jak i te większe, które wciąż inspirują.
Zapatystki to wojowniczki, które pokonały rząd państwa Meksyk i utworzyły własne, niezależne terytorium w stanie Chiapas. Ale dlaczego akurat Zapatystki? Termin ‘Zapatystki’ wywodzi się od nazwiska historycznego lidera powstania chłopskiego, które wybuchło w Meksyku na początku XX wieku, Emiliana Zapaty. EZLN kontynuując walkę o własne wyzwolenie to właśnie jego obrała za swojego patrona
Kiedy ktoś pyta nas o to, czy rewolucja społeczna jest możliwa, nie musimy odsyłać do historii – w tamtym roku opisałyśmy Rojavę, dziś przybliżymy Wam Rewolucję Zapatystowską, która trwa w tej chwili.
Zapatystki są rdzennymi mieszkankami Ameryki, które 500 lat temu europejscy kolonizatorzy zaczęli podporządkowywać sobie. Po wiekach niewoli i brutalności, w 1994r. zorganizowały powstanie rozpoczynające nowy okres, trwający do dziś.
Niezależność od państwa, własne zasady, demokracja bezpośrednia, równość, solidarność. Odrzucenie egoizmu, wzajemny szacunek, siostrzeństwo, odwoływalność delegatów.
Jak dziś możemy pomóc Zapatystkom?
– udostępniaj informacje o ich walce,
– informuj inne osoby, zorganizuj choćby symboliczną akcję wsparcia (wlepka, plakat, baner),
– kupuj kawę od Zapatystek (i innych spółdzielni buntu w Ameryce Środkowej i Południowej),
– działaj! Wprowadzaj w życie swoje idee, twórz kooperatywy, grupy, miejsca, wydarzenia…
Na flagach:
EZLN – Zapatystowska Armia Wyzwolenia Narodowego
STLUMIL K’AJ HEMKOP – Ziemia Rebelii
Viva la autonomia Zapatista – Niech żyje autonomia Zapatystów
Zbliża się eksmisja Rozbratu. Pokażmy, że nie ma na nią naszej zgody!
Po latach walki o zachowanie Rozbratu, nadchodzi najbardziej krytyczny moment w niemal trzydziestoletniej historii tego miejsca. 15 września odbędzie się rozprawa, na której ma zapaść prawomocny wyrok dający zielone światło dla eksmisji Rozbratu.
Dokładnie rok temu stworzyliśmy razem z Nomada Stowarzyszenie i Kultura Równości pokój interwencyjny dla osób, które nagle straciły dach nad głową i potrzebują się gdzieś zatrzymać na okres unormowania swojej sytuacji. Osoby takie są do nas kierowane przez te organizacje, ale czasem zgłaszają się też przez naszych znajomych. Przez ten rok gościliśmy u nas osoby z całego świata, co jest dla nas fascynującym i pełnym nauki doświadczeniem! Z niektórymi osobami, mamy kontakt do dzisiaj! Tak więc byli u nas: Brandon z Tajlandii, Nikola, Lena z Ukrainy, Marcel z Czech, Sebastian, Koji z Japonii i Żenia z Ukrainy. Wspominamy ich bardzo ciepło i cieszymy się, że możemy nieść pomoc w tym aspekcie, który jest dla nas kluczowy: zapewnienia dachu nad głową. Przed nami kolejne wyzwania: wojna w Ukrainie spowodowała, że bardzo dużo osób ucieka stamtąd do Polski, w tym do Wrocławia. Mamy przygotowanych dla nich kilka pokoi i czekamy już na pierwszych gości. Wrocław jest pełen pustostanów i gdyby była jakakolwiek chęć niesienia pomocy przez urzędników miejskich (którym właśnie za to płacimy podatki) to te pustostany mogłyby zapewnić mieszkania wszystkim chętnym!
Świetny tekst pokazujący plusy mieszkań komunalnych ze strony jednostki, ale także całościowego patrzenia na miasto. Polecamy lekture.
“Ceny mieszkań i czynszów rosną w tempie przerażającym zwykłego człowieka. To, co dla jednych jest hossą, dla innych jest dramatem. Dlaczego więc nie wrócić do sprawdzonych rozwiązań?”
