“Co nam chcą wybaczyć? Że nie umarliśmy z głodu? Że nie zamilkliśmy w naszej nędzy? Że nie zaakceptowaliśmy pokornie olbrzymiego ciężaru historii pogardy i zaniedbania? […] Że zademonstrowaliśmy reszcie kraju i całemu światu, że godność ludzka wciąż żyje i to w jego najbardziej zubożałych mieszkańcach? Że przed rozpoczęciem dobrze i sumiennie się przygotowaliśmy? […] Że walczymy o wolność, demokrację i sprawiedliwość? Że nie uczestniczyliśmy u boku panów we wcześniejszych walkach? Że nie poddaliśmy się? Że nie sprzedaliśmy się? Że nie zdradziliśmy?
[…]
Kto ma prosić o wybaczenie i kto go może udzielić?
2 lata temu zapatystowska delegacja dopłynęła do ziem Europy, w ramach “Podróży Dla Życia”. Gdy kilka miesięcy później delegacje jeździły po Europię, i my przywitaliśmy ich u siebie i godzinami, przy płonącym ognisku, wymienialiśmy się doświadczeniami – choć głównie słuchaliśmy.
Inny świat jest możliwy. Udowadniają to zarówno niewielkie grupy, które żyją bez hierarchii, praktykując pomoc wzajemną, jak i te większe, które wciąż inspirują.
Zapatystki to wojowniczki, które pokonały rząd państwa Meksyk i utworzyły własne, niezależne terytorium w stanie Chiapas. Ale dlaczego akurat Zapatystki? Termin ‘Zapatystki’ wywodzi się od nazwiska historycznego lidera powstania chłopskiego, które wybuchło w Meksyku na początku XX wieku, Emiliana Zapaty. EZLN kontynuując walkę o własne wyzwolenie to właśnie jego obrała za swojego patrona
Kiedy ktoś pyta nas o to, czy rewolucja społeczna jest możliwa, nie musimy odsyłać do historii – w tamtym roku opisałyśmy Rojavę, dziś przybliżymy Wam Rewolucję Zapatystowską, która trwa w tej chwili.
Zapatystki są rdzennymi mieszkankami Ameryki, które 500 lat temu europejscy kolonizatorzy zaczęli podporządkowywać sobie. Po wiekach niewoli i brutalności, w 1994r. zorganizowały powstanie rozpoczynające nowy okres, trwający do dziś.
Niezależność od państwa, własne zasady, demokracja bezpośrednia, równość, solidarność. Odrzucenie egoizmu, wzajemny szacunek, siostrzeństwo, odwoływalność delegatów.
Jak dziś możemy pomóc Zapatystkom?
– udostępniaj informacje o ich walce,
– informuj inne osoby, zorganizuj choćby symboliczną akcję wsparcia (wlepka, plakat, baner),
– kupuj kawę od Zapatystek (i innych spółdzielni buntu w Ameryce Środkowej i Południowej),
– działaj! Wprowadzaj w życie swoje idee, twórz kooperatywy, grupy, miejsca, wydarzenia…
Na flagach:
EZLN – Zapatystowska Armia Wyzwolenia Narodowego
STLUMIL K’AJ HEMKOP – Ziemia Rebelii
Viva la autonomia Zapatista – Niech żyje autonomia Zapatystów
10. rocznica wybuchu rewolucji w Rożawie (Rożawa – Autonomiczna Administracja Północnej i Wschodniej Syrii, powszechnie nazywana Rożawą, de facto autonomiczny region w północno-wschodniej Syrii, zamieszkały przez kilka milionów ludzi).
19 lipca 2012 mieszkańcy Kobane wzięli los we własne ręce, wypędzili pachołków Asada i rozpoczęli budowę własnego, samorządnego społeczeństwa. Następnego dnia, 20 lipca, to samo zrobili mieszkańcy Afrin, a w następnych miesiącach ich śladami podążali mieszkańcy Cizire. Od wtedy minęło 10 lat.
Rożawa to walka za nas wszystkie.
Przez te dziesięć lat Rożawa była i nadal jest atakowana militarnie, ekonomicznie, ideologicznie, społecznie, dyplomatyczno-politycznie, i psychologicznie. Rożawa i Ruch Wolnościowy w czterech częściach Kurdystanu – pomimo trudnej i skomplikowanej sytuacji i warunków – pokazały przez te dziesięć lat, że są folwarkiem antyfaszyzmu. Tak zwane państwo islamskie zostało pokonane, a granice autonomii broniły się przed wszelkimi próbami naruszeń ze strony regionalnych i międzynarodowych imperialistycznych sił. To dlatego Rożawa jest walką za nas wszystkie, symbolem nadziei, symbolem tego, że nawet w 21 wieku osoby represjonowane mogą wziąć los we własne ręce i pisać własną historię odnoszącego sukcesy oporu i wyzwolenia.
Rożawa to nasza wspólna rewolucja.
Rożawa stała się rewolucją przyszłości dla życia w wolności. W tej socjalistycznej rewolucji 21 wieku jest miejsce dla każdego. Tutaj, w regionie przez stulecia niszczonym przez kolonializm, nacjonalizm i rasizm, Kurdowie i Arabowie, Armeńczycy i Asyryjczycy, muzułmanie i chrześcijanie żyją obok siebie i starają się sami zmieniać swój świat. Rożawa jest naszą wspólną rewolucją, wskazując drogę wyzwolenia kobiet, gospodarki ekologicznej, i samodzielnie budowanej oddolnej demokracji. Rożawa to dowód, że kapitalizm nie jest “końcem historii”, ale że my same możemy pisać dalszą historię i pokonać kapitalizm.
Dziś przypada również rocznica wybuchu anarchistycznej rewolucji w Hiszpanii z 1936r. Choć ani Zapatyści, ani Rewolucja w Rożawie nie są anarchistyczne, to w pełni je popieramy, bo udowadniają, że INNY ŚWIAT JEST MOŻLIWY! Świat oparty na takich zasadach jak wolność, równość i pomoc wzajemna – to, co jest zaprzeczeniem wartości kapitalistycznych. Jest to dla nas nieocenione źródło nadziei i inspiracji. Dziękujemy każdej osobie, która przyczynia się do tego, że wciąż atakowane społeczności bronią się i trwają.
Solidarnie z Rożawą. Podajemy adresy do stron, gdzie zainteresowane osoby będą mogły znaleźć więcej informacji.
Przy tworzeniu Domu Socjalnego imienia Piotra Kropotkina, od samego początku działała międzynarodowa ekipa osób pochodzących z Polski i z Ukrainy. Do naszego kolektywu “Hulajpole” należy 6 osób zza naszej wschodniej granicy. Dlatego ten czas jest dla nas bardzo trudny. Pięciu naszych przyjaciół jest w Ukrainie. Kilku z nich chce walczyć w wolnościowych brygadach. Szykujemy dla nich wyposażenie, specjalistyczne ubrania i sprzęt. Myślimy o nich codziennie, rozmawiamy z nimi, staramy się przekazać wsparcie moralne. Niedługo zorganizujemy benefit na pokrycie kosztów zakupów. Mamy też przygotowane pokoje dla uchodźców. Na chwilę obecną kupiliśmy kurtki, spodnie, buty i bieliznę termoaktywną. Nie wiemy jakie jeszcze wsparcie będzie potrzebne, ale na pewno nie odmówimy pomocy. Od miesięcy osoby z Hulajpola działają na białoruskiej granicy. Teraz możemy pomagać nawet nie wychodząc z domu. Obecna sytuacja jest lekcją dla nas wszystkich. Widzimy, że wy też pomagacie i dajecie z siebie wszystko. Jesteśmy z Was dumni! Działajmy dalej razem
Sorry, Polsko.
Nie wyszło, nie stałaś się mocarstwem. Przypał z tym Afganistanem, tyle krwi, tyle hipokryzji, tyle lizania dupy Stanom Zjednoczonym, a tu trzeba spierdalać z piaskownicy, bo bez tego fajniaka w czapce w gwiazdki z paskami to jakoś tak straszno na cudzej dzielni.
Zgubą potężnych tego świata jest to, że mogą być chujami i nie brać odpowiedzialności za to co spierdolą.
Polsko, na szczęście nie jesteś dość potężna, skumaj to, i zachowaj się w końcu z mocą, którą mają słabsze i słabsi, zrób solidarnie i przyzwoicie, rozwal granice które stawiają między nami ci, co srają na myśl, że przestaniemy się bać i dogadamy.
Otwieramy granice! Tu, zaraz, kurwa wczoraj! Dla osób z Afganistanu, z Białorusi, zewsząd gdzie jest tak, że biura podróży nie polecają.
Otwieramy miasta, drzwi, a przede wszystkim otwieramy serca i ramiona. Uchodźczynie i Uchodźcy SĄ mile widziani i najwyższa pora żeby mogły i mogli się o tym przekonać.
Osoby, róbmy co możemy, zapraszamy pod dachy, wspieramy, uczymy się paszto i dari, uczymy polskiego, pomagamy sobie nawzajem żeby być dla innych.
My możemy tyle, żeby do Domu Socjalnego im. Piotra Kropotkina zaprosić jedną rodzinę, albo dwie pojedyncze osoby.
Zapraszamy, żaden człowiek nie jest nielegalny! Ani żaden Dom! Dogadamy się.
Nikt nie gnębi mieszkańców Wrocławia bardziej, niż elita rzadząca.
Możesz mieć dobre serce i piękne ideały pomocy wzajemnej i sprawiedliwego społeczeństwa. Możesz te ideały wprowadzać w życie, walczyć o godność dla najsłabszych, ale System będzie Cię ścigał i próbował zmiażdzyć w swych potwornych szponach.
Stworzyliśmy nasz Dom od zera. Zbudowaliśmy coś pięknego i bardzo cennego: bezpieczną przestrzeń i zżytą społeczność. Dziesiątki, jeśli nie setki ludzi z kraju i zagranicy, zaangażowani w projekt Hulajpole. Spotkania sąsiedzkie, zbiórki charytatywne, benefity, lodówka bookcrossingowa, różowa skrzyneczka, sprzątanie lokalnych terenów zielonych, pomoc w sytuacjach eksmisji i wiele innych.
Wyszliśmy także “na zewnątrz”, wyciągając pomocną dłoń do tych najbardziej poszkodowanych: osób po przemocy, w kryzysie bezdomności. Wspaniały projekt tworzony ze wspaniałymi aktywistkami Nomada Stowarzyszenie i Kultura Równości. Projekt, który jest właśnie zgniatany przez System, niszczony obrzydliwą maszyną bezlitosnej NIESPRAWIEDLIWOŚCI. Miasto, za pomocą swych pomagierów, bez zachowania żadnych procedur, pozbawiło nas dostępu do wody. Nie mogą się nas pozbyć, wiedzą, jak silnie jesteśmy osadzeni w lokalnej, kulturalnej tkance miasta. Robią więc wszystko, abyśmy się sami poddali. To dla nas ciężka walka.
Cieżko jest mieć świadomość, że pomaga się tylu ludziom, a władza dalej Cię nienawidzi, chce zabić, podstępnie zniszczyć. Gdyby nie stworzony przez nas pokój interwencyjny, nie robilibyśmy afery. Życie bez wody nie jest dla nas nowością, ale chcemy jednak zapewnić minimum komfortu naszym gościom.
Poradzimy sobie. Jesteśmy silni, bo mamy wielkie, gorące serca. Ale prosimy was o jedno. Zróbcie taką aferę, żeby wspominały ją kolejne pokolenia bandytów odcinajacy wodę lokatorom.
Wszystko, co planowaliśmy, odbędzie się.
Wszystko, czym żyjemy, trwa dalej.
Co możesz zrobić?
-udostepnij ten post, napisz o nas artykuł itp.,
-przywieź nam wodę i zostaw pod bramą,
-masz jakieś ważne kontakty, które mogą pomóc? Odezwij się na priv,
-dzwoń do MPWiK i pytaj o naszą sytuację, pytaj robotników, pracujących pod domem, dlaczego pozbawili nas fundamentalnego prawa człowieka: dostępu do wody.
Dwa dni temu policja próbowała eksmitować wrocławski skłot „Pandemia”. Wywieszone zostały banery, m.in.;
– Wysiedlacie ludzi, by sprzedać deweloperom…,
– Mieszkania w ręce ludzi,
– Pustostany w ręce wyobraźni!
Budynek był nieużytkiem od wielu lat, kilka miesięcy temu został zamieszkany i jest remontowany. Wielki kapitał jednak zamierza się o niego upominać, by zbudować tam drogie mieszkania.
Słyszeliście kiedyś słowo „gentryfikacja”? Jeszcze 10 lat temu słowo prawie nie znane z roku na rok spędza sen z powiek kolejnym grupom.
Fragment tekstu: „Co oznacza gentryfikacja dla przeciętnego mieszkańca miasta? Najbardziej widocznym przejawem procesu gentryfikacji jest wzrost wysokości czynszów, a co za tym idzie liczba eksmisji oraz „dobrowolnych” wyprowadzek. Na miejsce starych lokatorów wprowadzają się ludzie coraz bardziej zamożni, co jeszcze bardziej podbija ceny nieruchomości i zwiększa czynsze itd. Drastycznie zmniejsza się ilość miejsc dostępnych dla wszystkich mieszkańców. Przestrzeń publiczna staje się przestrzenią poddaną logice zysku. Sprywatyzowana dzielnica podlega coraz większej kontroli, rośnie ilość kamer obserwujących każdy nasz krok, firm ochroniarskich i interwencji policji wobec osób, które nie mieszczą się w schemacie nowej logiki. Dzielnica staje się burżuazyjnym gettem.”.
Podważając „święte prawo własności”, zapewniając sobie dach nad głową wrocławscy skłotersi obronili budynek i planują coraz bardziej rozwijać w nim niezależne centrum społeczne.
Wklejamy oświadczenie „Pandemii”:
“Gdy staliśmy dziś pod kamienicą, żeby nie dać się zamurować, wielu przechodniów wyraziło swoje poparcie dla naszej sprawy. Byli starsi i młodsi, mówiący po polsku i po angielsku. Niektórzy narzekali na biurokrację, inni na kapitalizm, inni na deweloperkę. Widać było wyraźnie, że istnieje tu potrzeba silnej społeczności, która stawiłaby opór wampirom próbującym wykrwawić okolicę i ją wyprzedać.To właśnie rola, którą chcemy odegrać.Nie przychodzimy tutaj z żadnym konkretnym przekazem politycznym, a z zamiarem zbudowania realnej siły przeciw tym, którzy chcą nas podzielić by się nas pozbyć. Dlaczego? Bo nasze życia nie są opłacalne: nas i naszej sztuki nie da się wycenić. Naszym hasłem: „opór zaczyna się od pomocy sąsiedzkiej”. Musimy wytworzyć silne więzi, których żadna opresja z zewnątrz nie rozbije, dzięki którym staniemy się niezależni.Za każdym z nas będzie stał mur wsparcia. Cios w jednego będzie ciosem w nas wszystkich.Jesteśmy tylko jednym elementem całej potrzebnej nam sieci. To oświadczenie jest wezwaniem do stworzenia społeczności oporu tam, gdzie jeszcze ich brakuje. Jest zaproszeniem do współpracy dla tych, którzy już nie dają się rozbić i utrzymują swoje pozycje w wojnie wytoczonej im przez władzę i gospodarkę.Nie potrzebujemy innej polityki od tej, którą będziemy tworzyć na naszych ulicach i w naszych domach.W wielu przypadkach jesteśmy jak na razie osamotnieni i osamotnione – jak rozbitkowie na bezludnych wyspach. Nie jest to jednak pozycja przegranych: jedyne, co musimy zrobić, to skomunikować się ze sobą – połączyć pojedyncze wyspy w jeden wielki archipelag na oceanie wroga.”!
Dnia 01.06.2020 r. odbyła się próba nielegalnej eksmisji mieszkańców Domu Socjalnego im. Piotra Kropotkina we Wrocławiu. Urzędnicy spółki Wrocławskie Mieszkania ze ślusarzem i w asyście policji pojawili się ok. godz. 12:00. Wbrew temu co mówili, ich zamiarem nie było sprawdzenie stanu budynku. Nie mieli ze sobą żadnych dokumentów, które pozwalały by na wejście do obiektu. Działanie władzy i policji jest oburzajace, ponieważ powinni działać w imieniu prawa, a świadomie łamali kodeks cywilny i karny. Spotkaliśmy się z podobnymi praktykami podczas interwencji na innych nielegalnych eksmisjach podczas których spółka Wrocławskie Mieszkania np. wynajmowała osoby, które z siekierą nachodziły mieszkania zajęte przez obcokrajowców.
Dom Socjalny stworzony przez Hulajpole nie jest zwykłym skłotem. Jest to permanentny protest – okupacja budynku, która trwa ponad rok. Protestujemy przeciwko nieludzkiej polityce mieszkaniowej miasta. Żądamy zwiększenia zasobu komunalnego zamiast jego zmniejszania! Żądamy regulowania opłat za wynajem prywatnych mieszkań, gdyż obecnie ceny są tak wysokie, że nawet średnio zarabiajace osoby mają problem ze stabilnym miejscem do życia. Będziemy zajmować kolejne pustostany dopóki miasto nie zmieni swojej polityki na prospoleczną i nie zwiększy zasobu komunalnego do momentu zniknięcia kolejek chętnych! Nie zgadzamy się na sytuację, w której w mieście jest więcej pustostanów niż bezdomnych i czekających na mieszkania komunalne razem wziętych.
Chcemy tutaj bardzo podziękować wszystkim osobom obecnym na blokadzie oraz tym, które wysłały nam wyrazy wsparcia, wszystkim kolektywom z kraju i zza granicy za wsparcie duchowe oraz porady prawne!
Solidarność naszą bronią! Squat the World!
Comments Off on Oświadczenie kolektywu Hulajpole w związku z niedawnymi wydarzeniami
